BABAANNE

Babacığın harpten geri gelmedi
Dünyan oldu sana kor babaanne
O günden bugüne yüzün gülmedi
Acıları hayra yor babaanne

Olmadı ömrünün güzel bir yanı
Evlat acıları kırdı çabanı
Anne baba çocuk hepsi de anı
Senin imtihanın zor babaanne

Annem babam oldun saçım okşadın
Yetim kalan garip için yaşadın
Beni umutlara doğru taşıdın
Sensiz nevbaharım kar babaanne

Gölgende büyüdüm ulu çınardın
Yanık yüreğime soğuk pınardın
Benim için narda korda yanardın
Yine kollarınla sar babaanne

Dertler çelenk midir başıma taktın
Sessizce faniden ebede aktın
Durmuş’un gözünü yaşlı bıraktın
Dünyam kabir gibi dar babaanne

Durmuş Tunacık