ANNE SENDEN SONRASI 

ANNE SENDEN SONRASI

Prangalar taktılar anne, senin ardından

Mutluluğum terk etti, yitti senden sonrası

Canımı çok yaktılar anne, senin ardından

Tüm yaşama sevincim, bitti senden sonrası

Gül bahçesinden sonra, nar kuyusuna düştüm

El uzatan olmadı, gamla hasretle piştim

Şu dünya sürgünümde, yalnızlığıma şaştım

Sahte dostlar girdaba itti senden sonrası.

Güvendiğim dağlara çoktan karlar yağmıştı

Yaşama hevesimi, kederlerim boğmuştu.

Yokluğunda cihana, yeni mecnun doğmuştu

Aklımın firarına yetti senden sonrası.

Gittin ya ne çocukluk, ne de gençlik yaşadım

Dağlar artık meskenim, şehirleri boşadım

Ömrüm zemheri oldu, dört mevsimde üşüdüm

Çile baharla yazı, attı senden sonrası.

Basılıp da çiğnendi, yürek denen organım

Umutlarım darıldı, dert boynumda urganım

Döşeğim taşlar oldu, yağmur ise yorganım

Taşlar gibi hayat da, battı senden sonrası.

Durmuş TUNACIK