GELSEM ŞİMDİ EVE…ÇALSAM ZİLİ… KAPIYI ANNEN AÇSA…

Bir özlemdir anne…
Şefkat…
Merhamet…
Sımsıcak sinesine yaslansam ve bir kez daha annem diyebilen,
O da şefkat ve merhamet ile sinesine “evladıııım!” diye alsa, sarsa sarmalasa…
Annenize iyi bakın…
Çünkü o gittiğinde her oda da onu ve hatıralarını anacağınız acı çok büyüktür. Zira o gittikten sonra ANNE, ANNECİĞİM demeyi çok ama çok özlersiniz.
Lâkin giden bir kez gitmiştir ve artık;
Sarılacak…
Dertlesecek…
Şefkat ve merhamet timsali o yüreğine başınızı koyacak bir anneniz ol(a)mayacak…
Yoksa, hayatta iken boynuna sarılamadığınız koca yürekli annenizin öldükten sonra toprağına mı sarılacaksınız?
Heyhat…
Şairin dediği gibi;

Gelsem şimdi eve…
Çalsam zili…
Kapıyı annen açsa…
Kim geldi diyen de Babam olsa…
Demeden bir kez daha anneniz ve babanız ile olan olması gereken EVLAT konumunuzu gözden geçirin.

Sağlık mutluluk ve huzur içinde

Nesibe Tükel