İKTİBAS VEYA DUA TEMENNİSİ

    Osman Yüksel Serdengeçti'nin "Mabetsiz Şehir" Kitabı'nda gördüğum şu satırları siz okuyucularımın istifadesine sunmak istiyorum. "Bir oğlum olsaydı adını Osman koyardım." diye buyuran Üstad' anmaya vesile olur bu...

   Bu şom ağızlılar, bu nikâhsız kalemler, bu putperestler, bu teresler, bu Allah, millet, vatan düşmanları, Selânik Dönmeleri, şunu bilsinler ki: Bu vatanı, bu milleti suyun öte tarafından gelen gayri Türkler kurtarmadı!.. Bu vatanı; bu milleti biz kurtardık. biz... Müslüman Türk milleti!.. 

   Meçhul şehidi malûm maksatlar için kullananlar. Mehmetçiğin iskeleti üzerine apartman kuranlar, maişetlerini gazetelerine koydukları yalancı, yabancı manşetlerle temin edenler, yıllarca halkevlerinde, şurada burada verdikleri temsil ve müsamerelerle ecdadımızı maskara edenler, mabetleri kapayıp, randevu evleri açanlar, kalpleri mühürleyip dilleri bağlayanlar, arı, namusu, hayâyı geriliktir diye kaldıranlar, milletin mazisine, mukaddesatına saldıranlar, bütün bunlar işte böyle zaman zaman hâdiseler ihdas ederek, yaygaralar kopararak bu toprağın, bu vatanın hakikî sahiplerini, Müslüman Türkleri sindirmek, yıldırmak istiyorlar. 

   Bunu niçin yapıyorlar!.. Çünkü namuzsuzlar en çok namuslu insanlardan korkarlar. Yıllarca sistemli, kasıtlı, tertipli bir mukaddesat düşmanlığından sonra, son zamanlarda, münevver Türk gençliğinde birdenbire uyanan, canlanan, iman hareketlerinden, bu "basübadelmevt"ten korktular... “Dinin kökünü kazıdık" diye iftiharla. söyleyen, yazan, yayan bu köksüzler, bu soysuzlar, Anadolu çocuklarının karabağırlarında şahlanan, iman dalgasından, bu ummanda boğulacaklanndan korktular. 

    Ne zaman Anadolu'da böyle bir iman hareketi görülse, böyle bir dalgalanış olsa, bu Beyoğlu'nun frengili tatlı su Frenkleri, hep bir ağızdan ulurlar: “İrtica. var, ırkçılık var, irtica hortluyor... Kökünü kazımalı!.." Onlar şunu bilsinler ki: Bıcak kemiğe dayandı, artık bu millet uyandı... Bu sefer biz onların kökünü kazıyacağız... “Bu topraklar için toprağa düşenlerin” çocukları, bizler bu vatanı, bu milleti hangi ruhun kurtardığını biliyoruz.

    Vatanın kurtuluşunu, C.H.P.’nin derlediği, şeflerinin fotoğraf albümünden başka bir şey olmayan inkılâp tarihi adını verdikleri derme çatma kitaplardan öğrenecek değiliz!.. Bu vatanın kurtuluşunu bizler: Galiçya, Çanakkale, Sakarya şehitlerinden, gazilerinden. Kuva-yı Milliyecilerden dinledik. dinliyoruz.. Artık şu şarkıyı göğüslerimizi gere gere söyleyebiliriz: 

    “Ey vatan! Gözyaşların dinsin, yetiştik çünkü biz!..”