KADERİN İZLERİ

O ilk göz ağrımdı o benim gülüm
Ruhumu mest eden sözleri vardı
Şimdi yapayalnız kaldın ya gönlüm
Beni benden alan gözleri vardı

Çocukluk aşkımdı öyküsü başka
Son nefeste bile getirir aşka
Almadım kimseyi kalp denen köşke
Orada tek onun gizleri vardı

Halâ şu kalbimde aşk diye atan
Çileli dünyama huzuru katan
Zemheri ayında beni ısıtan
Hem baharı hem de yazları vardı

Artık yollarımız ayrılsa bile
Boynumaza efkar sarılsa bile
Talihimiz bize darılsa bile
Yalnız bana ait nazları vardı

Gönlüm sen sen ol da o gitti deme
Bir baksana mazi denen albüme
Çalmadan girmişti benim kalbime
Bu sonda kaderin izleri vardı

Durmuş Tunacık