KUTLU DOĞUM 53

KUTLU DOĞUM 53

Hâtime (Sonuç)

Madem şu kâinatın Hâlıkı, her nevide bir ferd-i mümtaz (seçkin insan) ve mükemmel ve câmi (kapsamlı) halk edip (yaratıp), nev’in medar-ı fahri ve kemâli yapar (türlerin övünç kaynağı ve mükemmeli yapar);

Elbette, esmâsındaki İsm-i Âzam tecellisiyle (Cenâb-ı Hakk’ın isimlerinin en büyüğü ve mâna itibarıyla diğer isimleri kuşatmış olanı), bütün kâinata nispeten (kıyasla) mümtaz (seçkin) ve mükemmel bir ferdi halk edecektir (yaratacaktır).

Esmâsında bir İsm-i Âzam olduğu gibi, masnuatında da bir ferd-i ekmel (mükemmel şahıs) bulunacak ve

kâinata münteşir kemâlâtı (kâinata yayılmış mükemmel özellikleri)

fertte cem edip (toplayıp, bir araya getirip)

kendine medar-ı nazar edecektir (bakışları üzerinde toplayacaktır).

O fert, herhalde zîhayattan (hayat sahiplerinden) olacaktır.

Çünkü envâ-ı kâinatın en mükemmeli zîhayattır (varlıkların çeşitlerinin en mükemmeli hayat sahipleridir).

Ve herhalde, zîhayat içinde o fert zîşuurdan olacaktır (hayat sahipleri içinde o şahıs şuur sahibi olacaktır).

Çünkü, zîhayatın envâı içinde en mükemmeli zîşuurdur (hayat sahiplerinin içinde en mükemmeli şuur sahipleridir).

Ve herhalde, o ferd-i ferîd (eşi benzeri olmayan kişi) insandan olacaktır.

Çünkü, zîşuur içinde hadsiz terakkiyâta müstaid insandır (şuur sahipleri içerisinde sonsuz yükselişe kabiliyetli olan insandır).

Ve insanlar içinde, herhalde o fert Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm olacaktır.

Çünkü, zaman-ı Âdem’den (ilk insandan) şimdiye kadar hiçbir tarih, onun gibi bir ferdi gösteremiyor ve gösteremez.

Zira, o zât, küre-i arzın (dünyanın) yarısını ve nev’-i beşerin (insanlığın) beşte birini saltanat-ı mâneviyesi (manevî saltanatı) altına alarak,

bin üç yüz elli sene kemâl-i haşmetle (mükemmel bir heybetle) saltanat-ı mâneviyesini devam ettirip,

bütün ehl-i kemâle (mânevî açıdan belirli bir olgunluğa erişmiş insanlara),

bütün envâ-ı hakâikte (hakikat çeşitlerinde)

bir üstad-ı küll (her çeşit ilimde çok bilgisi olan kişi) hükmüne geçmiş,

dost ve düşmanın ittifakıyla, ahlâk-ı hasenenin (güzel ahlâkın) en yüksek derecesine sahip olmuş,

bidâyet-i emrinde (İslâmiyet’in başlangıcında) tek başıyla bütün dünyaya meydan okumuş,

her dakikada yüz milyondan ziyade insanın vird-i zebânı (dil ile sürekli tekrarlananı) olan

Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyân’ı (açıklamalarıyla benzerini yapmakta akılları âciz bırakan Kur’ân’ı) göstermiş bir zât,

elbette o ferd-i mümtazdır (seçkin insandır), ondan başkası olamaz.

“Bu âlemin hem çekirdeği hem meyvesi odur.”

(Mektubat, s. 433)

19.04.2025

Prof. Dr. Cahit Kurbanoğlu