MEKTUPLARIN EVRİMSELLEŞME SÜRECİ

Hepimizin de bildiği gibi cep telefonları olmadan önce insanlar birbirleriyle mektuplar yoluyla iletişim kurmaktaydılar. Asker ocağından sevdiği ile mektuplaşanlardan tutun; ailesinden, yuvasından uzakta olup da gurbete giden insanlara kadar…

Heyecan, mutluluk ve merak asıl mektup dönemlerinde yaşanırmış. Beklenen mektupların merakı ve heyecanı ile birlikte, o mektupların, sahiplerine ulaşmasının ortaya çıkardığı o mutluluk hissi ne kadar da tarif edilemez ve paha biçilemez bir his.

Şimdilerde, yani günümüzde sizce yine o dönemdeki hisleri yaşamak ve yaşatmak mümkün müdür? Öyle imkansız, öyle mümkün…

Ne yazık ki, evet ne yazık ki günümüzde icad olunan cep telefonları ile birlikte, mektupların yerini SMS ve WHATSAPP almış durumda. ”Mektup”un yerini de artık ”Mesaj” almış oldu. Cep telefonlarımıza jet hızıyla gelen mesajları bir çırpıda okumamızla birlikte; merak, heyecan ve mutluluk hissi aynı anda yaşanır oldu.

Zaman ne kadar da hızlı geçiyor, dünya ve dünyada var olan her şey evrimselleşiyor ve gelişiyor, daha da evrimselleşip gelişecek gibi görünüyor. Oysa tüm bunların gelip geçici olduğunu unutmamız an meselesi.

İnsanlar artık yüzyüze yapamadıkları ilan-ı aşkları, tartışmaları, dertleşmeleri dahi mesajlar yoluyla yapıyor; duygularımız bile bir nevi teknolojinin esiri olmuş durumda. Ah bu teknoloji! Hiçliğin içinden gelmiş bir varlık gibi. Onsuz yapamadığımız gibi, onsuz düşünmeyi dahi aklımızdan geçiremez olmuşuz. Zor olan da bu ya!

Kimi zaman düşündüğümüzün aksine, düşünmediklerimizi bile bir gün düşünürüz düşüncesi ile cep telefonumuzun ‘not’ bölümüne not ederiz.

Aslında bizler farkında olmadan cep telefonlarımızla çok kişilikli bireyler haline gelmişiz. Örneğin; mutsuz olduğunuz bir günde sırf sevdiğiniz bir insan üzülmesin diye O’na karşı mutluluk cümleleri yazıp gönderirken, bir başkasına kendinizi olduğunuz gibi hissetirmeyi tercih edersiniz. Kabul etmeliyiz ki birçoğumuz böyleyiz. Kimimiz de tüm bunların aksine sadece sessizliği tercih eder.

Mesafelerden dolayı birbirlerinden uzakta olan insanlar, mesajlar yoluyla bayramlaşmakta, birbirlerinin doğum günlerini ve başka özel günlerini kutlamakta… Artık çoğu zaman nişan ve düğün kartları bile mesajlar yoluyla davetlilere iletilir olmuş.

Böylesine değişken bir dünyada var olmak şans mı, kader mi, yoksa imtihan mı? Bilinmez…

Saygılarımla…