ÖMRÜNÜN ŞİİRİ OLSUN

Doğru ol, hoş sada bırakmak için
Yarınının güzel diyarı olsun
Karıncayı bile ezmekten kaçın
Tevazu kalbinin şiarı olsun

Toplum için yaşa iyi desinler
Ardından güzeldi huyu desinler
Dostuna kazmadı kuyu desinler
Bu sözler öykünün mühürü olsun

Abat da berbat da eden dil oğul
Zulme dik ol, zalimleri sil oğul
Mazlumu yaz, yetimleri bil oğul
Kalemin dertlinin baharı olsun

Dikeni var diye hor bakma güle
Sabret isyan etme çeksen de çile
Ölünce arkandan hasmından bile
Düşsün yaş, namının bahiri olsun

Durmuş der sen sen ol nefretten sakın
Üç günlük dünya bu edebi takın
Ahrete olurken göç akın akın
Yaşantın ömrünün şiiri olsun

Durmuş Tunacık