SESSİZ KAHRAMANLIK

Hayat, iki insanı yan yana getirir; bazen benzer, bazen tamamen zıt karakterlerdir. İlk zamanlar kalp daha hızlı atar, gözler hep arar, eller birbirine alışmaya başlar. Ama sonra… Sonra zaman geçer. Güzel günler olduğu kadar, zor günler de kapıyı çalar. İşte tam orada başlar gerçek sınav. İnsanları birbirine bağlayan şey sadece “aşk” değildir; sabırdır, anlayıştır, fedakârlıktır ve en önemlisi, vazgeçmemektir.

Bir ilişkide bazen her şey yolundayken, birden fırtınalar kopar. Duygular karışır, kırgınlıklar büyür, susmalar çoğalır. Ve o anda herkesin içinde bir ses fısıldar: “Git…” Ama işte, her iki kişi de o sesi dinlerse, geriye sadece yıkıntılar kalır. Halbuki biri susmalı bazen, biri anlamalı, biri sabretmeli. Tıpkı o güzel sözde olduğu gibi: “Biri deli olursa, diğeri akıllı olmalı.” Yoksa akıbet, kayıptır.

Sevmek kolaydır, ama anlamak zordur. Çünkü anlamak; öfkesini de, çaresizliğini de, suskunluğunu da sahiplenmektir. Bazen sevdiğimiz insanı en çok biz kırarız, ama o kişi dönüp yine bizim gözümüzde huzur arar. İşte orada başlar gerçek bağlılık. Gitmek herkesin harcıdır, ama kalmak cesaret ister. Özellikle her şey dağıldığında, o enkazdan birlikte yeniden bir şeyler inşa etmeye çalışmak… işte bu, sevgiye sadakat demektir.

İlişkiler, sadece mutlu anlarla değil, kriz anlarında da şekillenir. Her çiftin hayatında “bitti galiba” dediği bir an olur. Fakat o anlarda biri sabırla tutunursa, diğeri de o sabra bakıp yeniden güç bulur. İki kişi aynı anda vazgeçerse, o ilişki düşer. Ama biri düşerken, diğeri tutarsa, işte o zaman yeniden yürümeye başlarlar.

Bazen en büyük sevgi, kollarını açmak değil; geri çekilip karşındakine alan tanımaktır. Bazen “haklıyım” demek yerine, “önemli değil, geçsin gitsin” demektir. Çünkü bir ilişkinin sonunu getiren şey büyük kavgalar değil, küçük anlayışsızlıklardır. Ve bunlar birikir birikir, sonra bir bakmışsın duvar olmuş aranızda.

Unutulmamalı ki her ilişki iki yürekle başlar, ama çoğu zaman bir yüreğin taşıdığı yükle devam eder. Yine de o yürek kırılmazsa, bir gün diğer yürek de güçlenir. Çünkü sevgi, karşılıklı olmasa da, tek taraflı sabırla bile bazen hayatta kalabilir.

Sonuç olarak… Her ilişki mükemmel olmak zorunda değildir. Ama içinde anlayış, saygı ve kalma isteği varsa; o ilişki yaşar. Bazen sadece gitmemeyi seçmek bile, en büyük sevgidir. Çünkü aşk, sadece çiçekli günlerde değil, dikenli yollarda da el ele yürümektir.