Yol Verin, Ayıptır Günahtır

Bir gün öncesi balıklarımızı almıştık mangalda pişirmek için. Bir kaç defa niyetlendik, ‘Açık havada olsun, kimseyi rahatsız etmesin kokusu’ diye. Fakat ne zaman niyetlensek ya arkadaşımın bir işi çıkar ya da benim bir işim çıkardı. Bugün için kararlaştırdık öğle namazı çıkışı Olimpiyat Metro Durağı’nın yakınında yeşil alanda geciken mangalı yapalım diye.
Öğle namazı çıkışı buluştuk üç arkadaş mangal için. Her şeyimiz tamam, odun, kömür, ızgara mangal ve balıklar. Tam yöneldik Olimpiyat’a ki aman Allah’ım, bulunmuş olduğumuz caddenin arka sokağında bir binanın çatı katından alevler yükseliyor. Yanmakta olan eve doğru koşuyoruz. Bir yandan da kendimi tanıtıp 112’yi arıyorum.,
-“Başakşehir ilçesi, Altınşehir Mahallesi, Gülay Sokak … ” diye, yüksek sesle konuşmuş olmalıyımki,
-“Abi 112’yi aradık. İtfaiye yolda geliyor” dedi gencin birisi. Evin yandığı sokakta tanıdıklarımdan da oturanlar var. Binaya yaklaştık, binanın etrafında insanlar birikmişler. Yanan binanın çatı katından yanan ahşap parçaları düşüyor yandaki binanın çatısına. Yandaki bina da her an alev alabilir.
Binada oturanlar binadan çıkarıldı. Fakat elden bir şey de gelmiyor yanan eşyaları kurtarmak için. Beşinci katın çatı katı. Allah’tanki itfaiyeler geldi. Tam 10 tane itfaiye. Kısa sürede söndürüldü. Çatı katı kullanılamaz hale geldi. AllahTeâlâ devletimize zeval vermesin.
İtfaiyenin sokağa girişteki zorlanması olacak şey değil. Yangının farkında mı değiller mi bilmiyorum, ama her araç kullanan şahıs itfaiyeye yol verme yerine yolda bulduğu boşluğa dalıyor bodoslama. ‘Yol veriiin, ayıptır, günahtır’ diye bağıranlar var. İtfaiye erlerinin işi zaten zor. İnsanlarımızın yol açacağı yerde itfaiyenin önüne atlamak hiç de insanlığa uyar bir şey değil.
Yangın söndürüldükten sonra arkadaşlarımdan biri bana,
-“Şimdi ne olacak balıklar” dedi. Ben de,
-” Balıklar zaten ölü. İnsanlık ölmesin. insanlarımız yangın sebebiyle zor anlar yaşadı. Tanıdıklarım da var. Onların sıkıntılı anlarında bizim midemizi düşünmemiz ahlaki de olmaz, etik de olmaz. Başka bir zamana erteleyelim. Bu dünya imtihan dünyası. İmtihanı kaybetmeyelim.”dedim. O güzel arkadaşlarımdan biri bana,
-“Hocam gerçekten çok güzel düşündünüz. İnşaallah başka bir zamana eryeleyelim” dedi.